தென்பாண்டி சிங்கங்கள் : July 2023

தமிழ் நாட்டில் உள்ள தெலுங்கு பேசும் மக்கள் நாங்கள் தமிழ் நாட்டுக்கு வாழவரவில்லை ஆளவந்தோம் என்று இன்றைக்கு ஆந்திராவில் இருந்து வந்த ஒரு இசைக்குடும்ப முதல்வரின் சலுகையில் அறைகூவல் விடுகிறார்களே.மதுரை நாயக்கர்களாக இருந்தோம் செஞ்சி நாயக்கர்களாக இருந்தோம். திருச்சி நாயக்கர் மற்றும் தஞ்சை நாயக்கராக இருந்தோம் கண்டி நாயக்கராக இருந்தோம் இன்று நிர்கதியாய் இருக்கிரோம். உங்களை காத்தவர்கள் நாங்கள் என்று சொல்லும் இவர்கள் தமிழகத்தை காக்க வந்தார்களா இல்லை தங்களை காத்துகொள்ள வந்தார்களா என பார்ப்போம்.

நாயக் அல்லது நாயக்கர் என்பது தெலுங்கு பெயரா அல்லது பட்டமா?

சில அரைகுறை தமிழ் தேசியவாதிகள் வந்தேரி தெலுங்கு வடுக நாயக்கன் என்று தூற்றுவதுபோல் இவர்கள் நாயக்கர்கள் தெலுங்கு சமூகம் என திரும்ப திரும்ப அடையாள படுத்திவிட்டனர். உண்மையில் நாயக்கர் அல்லது நாயக் எனும் வார்த்தை தெலுங்கு வார்த்தையே அல்ல அது கன்னட/மராத்திய வார்த்தை ஆகும். இது பட்டமும் அல்ல நாயக் என்றால் தலைவன் என்று அர்த்தம் ஆந்திர தேசத்தில் இதை நாயுடு என்று தான் சொல்வார்கள். இன்று பலர்

தங்களை நாயுடு நாயக்கர் சங்கம் என தாங்கள் நாயுடு தான் என்று உண்மையாக இனம் கண்டு கொண்டு தாங்கள் நாயக்கர் அல்ல நாயுடு என்று இனம் கண்ட அவர்களை வரவேற்கிறோம்.

நாயக் அல்லது நாயக்கர் என்பது தலைவன் என்ற அர்த்தம். கர்னாடகாவில் ஒடயார்,கௌடா,ஹெக்டே போன்ற பட்டம் உள்ள சாதியர் ஊர் தலைவர்களாக

"ஊர்நாயக்" என்று இருப்பார்கள் அதாவது ஊர்தலைவன் இதைபோல் பிராமணர்கள் தங்களை பிரம்ம நாயக் என்றும் இசுலாமியர்கள் பலர் சாகிர் நாயக்

போன்றோர் தங்களை நாயக் என்று அடையாளபடுத்தி கொள்கின்றனர்.

Nayak, or Naik is a title used by Koli caste of Maharashtra. The Princely State of Jawhar was founded by a Koli Nayak Jayaba Mukne around 1300.[2] The Maval region was known as Koli country of fifty two valleys in Maratha Empire. Each valley was controlled by a Koli Nayak and the Sirnayak, or head chief, lived at Junnar, and presided over the gotarni, or caste council.[3] the Fort of Sinhagad was built and ruled by Koli chief Nag Nayak who resisted the Mughal Sultan Muhammad bin Tughluq for eight months.[4] the Kolis of Maharashtra revolted against Mughal ruler Aurangzeb under their Koli chief Khemirao Sirnaik and in 1769, Kolis revolted against Peshwa of Maratha Empire under their Koli Naik Javji Bamble and broken the peace of Konkan and in 1798, Kolis challenged the Company under their Koli Naik Ramji Naik Bhangria who was father of freedom fighters Bapuji Bhangare and Raghoji Bhangare.[5]

The Muslim Siddis of Karnataka, use the surname Nayaka which they received as a title from the kings of Bijapur.[8]

In Karnataka it is used by some subcastes of the Vokkaliga, Namadhari Naik communities.[9][10][11].

In Maharashtra the surname Nayak and Naik is used by Kshatriya Marathas, CKPs, Saraswat Brahmin and

Deshastha Brahmin communities.[12]

மதுரை நாயக்கர்கள்,செஞ்சி நாயக்கர்கள்,தஞ்சை கண்டி நாயக்கர்கள் தெலுங்கர்கள் அல்ல?:

மதுரையில் அமைந்த அரசாங்கம் தெலுங்கு அரசர் என்பது பல அறிவிலிகள் பல ஆண்டுகளாக பதிவு செய்த முட்டாள் தனம்.

இவர்கள் விஜயநகர அரசர்கள்(இராயர்) அவர்களால் அமர்த்தபட்ட கருநாட தேசத்து வடுக நாயக்கர்(கவர்ணர்) ஆவார்க்ள். இவர்கள் தாய்மொழி.கன்ணடம்,துளுவம்,கொங்கினி என பல மாற்று கருத்துக்கள் உண்டு. ஆனால் கர்நாடக தேச சாம்ராஜ்ய கர்த்தாக்கள்(கவர்ணர்) என வரலாறு.இவர்கள் எழுத்துக்கு பயன்படுத்தி வடமொழி எழுத்துக்களை அன்றைய தெலுங்கு,கன்னட,மராத்திய மொழிகள் அந்த எழுத்துகள் கொண்டதால்

இவர்களை தெலுங்கர்கள் என தமிழக தெலுங்கர்கள் பயன்படுத்தி கொண்டார்கள்.

வடுகன் வடுக தேசம் என்றால் என்ன?

தமிழனுக்கு தெலுங்கு,கன்னடம்,மராத்தி,துளு,கொங்கினி எந்த மொழியும் தெரியாது அதனால் விஜயநகர பேரரசு தெலுங்கு அரசு என சொல்கிறான். தமிழனுக்கு

தமிழ் நாட்டிற்கு வடக்கில் இருந்து வருவதால் அவன் "வடுகன்" என பொருள் கொள்கிறான் அந்த "வடுகன்" என்ன மொழி பேசுகிறான் தெலுங்கா? கன்னடமா?

துளுவா?மராத்தியா? என தெரியாது "வடுகு" பாஷை என்பது தான் தெரியும்.

அதே வடுக தேசத்தில் ஒரு தமிழன் இருந்தால் அவனும் வடுகன் தான? அவனை தமிழன் அல்ல என மறுக்கவா முடியும். ஆய்நாட்டு அரசனுக்கு

மதுரை பாண்டியன் வடக்கன் தான் மதுரை பாண்டியனுக்கு தஞ்சை சோழஅரசன் வடக்கன் தான் தஞ்சைசோழ அரசனுக்கு தொண்டைமான் வடக்கன் தான்

என சொல்லலாமா? தெண்னன் என்பது போல் வடுகன் என்பதும் தமிழ் சொல்லே. தமிழை தாய்மொழியாக கொண்ட அனைவரும் தமிழனே ஆவர்.

தென்னன் என்றால் தெற்கிலிருப்பவன் வடுகன் என்றால் வடக்கிலிருப்பவன் இந்த குழப்பம் போல் தான் கன்ணடநாட்டை ஆண்ட விஜயநகர ராயர்களும் அவர்கள் கவர்னர்களான மதுரை,செஞ்சி,தஞ்சை நாயக்கர்களும் தெலுங்காக

குழப்பி கொண்டார்கள். மதுரை,செஞ்சி,கண்டி நாயக்கர்கள் தெலுங்கர்களே அல்ல அவர்கள் துளுவ வம்சத்தை சார்ந்த கண்ணட நாட்டினர்.

விஜயநகர பேரரசு உருவான கதை:

கருநாடக தேசம் குறும்பர்(மலைமக்கள்) மற்றும் பேடர்களால்(வேடர்) பூர்வபட்டது. இவர்கள் வாழும் பகுதிகள் துர்க்கம்(மலைப்பகுதிகுன்றுகள்) ஒருவேளை துர்கா=மலைமகள்

எனும் பெயரே இதில் தான் தோன்றியது என கருதலாம். கருநாடு என்ற கருப்பு மண் கொண்ட கருநாடகம் கன்னடம் பேசும் மக்களால் உள்ள பகுதி. இதில்

சளுக்கியர்,இராஸ்டகூடர்,ஹொய்சாளர் போன்ற அரசுகள் தோன்றினர். இதில் தோன்றி குரும்பர் என்ற குருபாக்கள் மலைகுன்றுகளில் இடையர்களாக வாழும் இவர்கள்

தங்களை மகாபாரத யது வம்சத்தோடு தொடர்பு படுத்தி கொள்கின்றனர். ஆனால் இவர் குன்றவர் என்ற தமிழ் சொல்லின் கொடுந்தமிழ் பெயரே குருபா. இவர்களை

போல் பேடர்கள் என்ற வேடர்கள் வேட்டை மற்றும் ஒரு மூர்க்கமான இனக்குழுமம் வட இந்தி கோலி,பில்,மாவிலி,மளவா போன்ற இனக்குழுமங்களை போன்றவர்களே

விஜயநகர அரசுகளில் வீரர்களாகவும் தலைவர் அல்லது நாயக்கர்களாகவும் மாறினர். கருநாடக நிறைய சமிந்தார்கள் இந்த வேட நாயக்கர்களாவர். இவர்களுக்கு ஒடையார்

என்ற பெயரும் உண்டு.

இந்த குரும்பர் என்ற குருபாக்களும் பேடா என்ற வேடர்களும் உருவாக்கியதே விஜயநகர அரசுகள். இதற்கு முந்திய சளுக்க,கடம்ப,இராஸ்டிரகூட அரசுகளும் இவர்களே ஆவர்..

விஜயநகர பேரசுகளுக்கு முன்னும் பின்னும் கர்நாடகா,மராத்திய மற்றும் ஆந்திர அரவீடு அரசுகளில் எழுத்துக்கள் வடமொழி கிரந்தம் என்ற லிபி எழுத்துகளும்

பண்டைய தமிழ்நாட்டுக்கு வடக்கே இருந்த கொடுந்தமிழ் பிரதேசங்கள் என்று கூறும்.

இதில் வந்த ஹக்கராய,புக்கராய வம்சத்தினர் குரும்பர்கள் என வரலாற்று அறிங்கர்கள் கூறுகின்றனர்.

விஜயநகர பேரரசு கண்ணட நாட்டினர்:

விஜயநகர பேரரசு கல்வெட்டுகளில் தங்களை "கன்னட சாம்ராஜ்ய" என கூறும் சில கூற்றுகளை முன் வைப்போம்.

1565 முதல் 1646 வரை அது உண்மையில் விஜயநகரப் பேரரசே அலல் என்றும் விஜயநகர நகரமே 3 மாத கால ஆக்கிரமிப்பாளர்களால் கொள்ளையடிக்கப்பட்ட பின்னர் ஹாலு ஹம்பே (பாழடைந்த நகரம் ஹம்பே) ஆக மாறியது அல்லது புதிய பிராந்தியமாக கர்நாடகப் பேரரசு மட்டும் சேர்க்கப்படவில்லை என்றும் கூறுகின்றனர்.எனவே பேரரசின் தொடக்கம் முதல் 1336 முதல் 1565 கி.பி வரையான தாலிகோட்/ரக்ஷா தங்காடி போர் வரையிலான காலகட்டங்களில் முதன்மையாக கவனம் செலுத்துவோம்.பல ஆண்டுகளாக தென்னிந்தியா முழுவதையும் அந்நிய படையெடுப்பாளர்களிடமிருந்து (வெளி மற்றும் வடக்குப் பேரரசுகளிலிருந்து) பாதுகாத்தது விஜயநகரம் இருந்ததாக கூறுகிறார்கள்.

விஜயநகர பேரரசு நிறுவனர்கள் ஹக்க ராயா & புக்க ராயா ஆகியோர் கன்னட வம்சாவளியினரா அல்லது தெலுங்கு வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவர்களா என்பதைக் கண்டறிய கல்வெட்டைப் பார்க்கலாம்.புக்கராயரைப் பற்றிய இந்த ஆரம்பகால கன்னட கல்வெட்டு அவர் பயன்படுத்திய பல தலைப்புகளைக் குறிப்பிடுகிறது. அவரது தலைப்பு ‘பசேகே தப்படா ராயரா கந்தா’ என்பது முழுக்க முழுக்க கன்னடத்தில் உள்ளது (சமஸ்கிருத வார்த்தையான 'பாஷே' தவிர). "கர்நாடகப் பேரரசு" 1336 இல் நிறுவப்பட்டதாக கல்வெட்டுகள் காட்டுகின்றன [1][2].

கர்நாடகப் பேரரசு அல்லது விஜயநகரப் பேரரசு முதலில் கர்நாடகப் பகுதியைச் சேர்ந்தது மற்றும் இது ஹொய்சாளப் பேரரசு மற்றும் கர்நாடகாவின் மேற்கு கங்கா வம்சத்திலிருந்து அதன் உத்வேகத்தைப் பெற்றது. மூன்றாம் ஹொய்சாள வீர பல்லாலாவின் மருமகன் பல்லப்ப தண்டநாயக, பேரரசின் நிறுவனர் முதலாம் ஹரிஹரரின் மகளை மணந்தார் என்பதை கல்வெட்டு சான்றுகள் காட்டுகின்றன. ஹொய்சாள குடும்பத்துடன் சங்கம சகோதரர்களுக்கு இருந்த தொடர்புக்கு இது போதுமான சான்றாகும்.

ஹரிஹர I மற்றும் புக்கா ராயா I ஆகியோரை டெல்லி சுல்தான் கைப்பற்றி இஸ்லாம் மதத்திற்கு மாறிய கோட்பாடு தவறானது என்றும், ஹம்பியைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகள் அவர்களின் தாயகமாக இருந்தது என்பதை கல்வெட்டுகளின் சாட்சியம் நிரூபிக்கிறது என்றும் வலியுறுத்தப்படுகிறது. பேரரசு ஒருபோதும் தெலுங்கு வம்சாவளியைக் கொண்டிருக்கவில்லை. தெலுங்கு மூலக் கோட்பாட்டிற்கு கல்வெட்டு ஆதாரம் இல்லை.2. பேரரசின் பெயர்:கல்வெட்டுகள் மூலம் பேரரசு தன்னை விஜயநகரப் பேரரசு என்று அழைக்கவில்லை என்பது தெளிவாகிறது. விஜயநகரம் கர்நாடக பேரரசின் தலைநகராக இருந்தது.

உண்மையில் தலைநகரம் ஆரம்பத்தில் "ஆனைகுந்தி" (கன்னட சொல்) மற்றும் பின்னர் விஜயநகரத்திற்கு மாற்றப்பட்டது. பேரரசு எப்போதும் தங்கள் கல்வெட்டுகளில் தங்களை கர்நாடக சாம்ராஜ்யம் என்று அழைத்தது.[2]. கர்னாடபாலா ("கர்நாடகத்தின் சக்தி அல்லது கர்நாடகப் படை") என்ற பெயர் கிபி 543 மற்றும் கிபி 753 க்கு இடையில் ஆட்சி செய்த பாதாமி சாளுக்கியர்களின் மற்றொரு கன்னட இராச்சியத்தால் பயன்படுத்தப்பட்டது.

ராபர்ட் செவெல் (1845-1925, மெட்ராஸ் ரெக்கார்ட் ஆபிஸ் கீப்பர்) ஹம்பியைப் பற்றி முதன்முதலில் படித்து, ஒரு மறக்கப்பட்ட பேரரசு விஜயநகர் என்ற புத்தகத்தை எழுதினார். பேரரசு கர்நாடகம் என்று அழைக்கப்பட்டதாக அவர் உரையில் குறிப்பிட்டிருந்தாலும், கன்னடம் என்று பெயரிட்டால் தெலுங்குக் குழுக்கள் சண்டையிடும் என்று அவருக்குத் தெரியும் என்பதால் அவர் தலைப்பில் விஜயநகரத்தைத் தேர்ந்தெடுத்தார்.டாக்டர் ஸ்ரீனிவாஸ் ரிட்டியின் கூற்றுப்படி, கர்நாடகப் பேரரசு என்ற பெயரைக் குறிப்பிடும் குறைந்தது 30 கல்வெட்டுகள் அடையாளம் காணப்பட்டுள்ளன

ராஜ்யம் மற்றும் தலைநகரைக் குறிப்பிடும் கல்வெட்டை கீழே படிக்கவும்

தேவராயரின் காலத்தில் (1424-1446 CE) கன்னட கல்வெட்டு [37]

...ஸ்ரீமது ஜம்பூத்விபதா

பாரதக்ஷேத்ரதா

āryākhan̩d̩aparives̩t̩isikon̩d̩ida

ப்ரதிபர்மாந கர்ணேததேசதா

மஹாராஜதானி விஜயநகரதா

புரவராதி(ஸ்)வரா

ஸ்ரீமத்ராஜாதிராஜ ராஜபரமேஸ்(ஸ்)வரா

தேவராய மஹாராய

rājyābudayadol̩u śri

மனுமஹாபிரதானி

லகம்̩n̩avod̩eayaru hom̩nāvurada

ராஜ்யவ பிரதிபலிசுட்டிடா...

ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பு [37]

"தேவராய மன்னராக இருந்தபோது, அரசர்களின் அதிர்ஷ்ட ராஜா,

சுப்ரீம் சீக்னோயர் இருந்து அதிகாரத்தில் உயர்ந்து கொண்டிருந்தார்

புரவாரா சிறந்த நகரம் விஜயநகரம்

(விஜயநகர்) (ராஜ்யத்தின்) தலைநகரம்

பிரதிபர்மானா, "அறியப்படும்" Karn̩āt̩adeśa (இது

உள்ளது) பாரதக்ஷேத்திரத்தின் ஆரியகானின் கச்சையில்

ஜமபுதம் புத்வீபத்தில்;....

[கர்ணதேசம் = கர்ணட நாடு = கர்ணாதக நாடு]

அந்தக் காலப் பேரரசின் அதிகாரப்பூர்வ கல்வெட்டுப் பதிவுகளை மட்டுமே நாங்கள் பார்க்கிறோம், சில பயணி தனது பால் பண்ணையில் எழுதியதை அல்ல என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள்.3. தேசிய மொழி("தேசபாஷா") அல்லது அதிகாரப்பூர்வ மொழி:பல சமஸ்கிருத செப்புத் தகடுகள் உள்ளன - செப்புத் தகடுகளில் மானியங்கள் வழங்கப்பட்டன - அங்கு உரையின் முதல் பகுதி சமஸ்கிருதத்தில் உள்ளது, அவை தேதி மற்றும் மானியத்தின் விவரங்களுக்கு வரும்போது, 'தேசபாஷ்ய கத்யதே' (= "சொல்லப்பட வேண்டும். தேசபாஷாவில்").இதைத் தொடர்ந்து கன்னடத்தில் உரை. எனவே, கன்னடம் என்பது கர்நாடகப் பேரரசின் (விஜயநகரப் பேரரசு) தேசபாஷா (தேசிய மொழிக்கு தளர்வாக மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது) ஆகும்.

கர்நாடக பேரரசின் சின்னம்/சின்னங்கள்:

கர்நாடக சாம்ராஜ்யத்தின் சின்னம் மற்றொரு கன்னடப் பேரரசான பாதாமி சாளுக்கியரால் பயன்படுத்தப்பட்ட அதே சின்னமாகும் சூரியனும் சந்திரனும் இருக்கும் வரை நீடிக்கும்.மேலும் ஹம்பேயில் காணக்கூடிய யானை காளை சின்னம் கன்னட பாதாமி சாளுக்கிய மதத்திலிருந்து ஈர்க்கப்பட்டது.

மதம்:

அரச மதம் இல்லை என்றாலும், கர்நாடகாவின் மத்வாச்சார்யாவால் நிறுவப்பட்ட மத்வ மாதாவை (இருமைத் தத்துவம்) மன்னர்கள் பின்பற்றினர்.

குடும்ப உணவுமுறை (குலதேவதா) / ராஜகுரு:

கன்னடரான வியாசதீர்த்தர் கர்நாடகப் பேரரசின் (விஜயநகரப் பேரரசு) புரவலராகப் பணியாற்றினார்

கடவுள்/கோயில்:

கர்நாடக சாம்ராஜ்யம் (விஜயநகரப் பேரரசு) மன்னர்கள் விருபக்ஷாவை வழிபட்டனர் (ஹம்பியின் விருபக்ஷா கோயில் முந்தைய கன்னடப் பேரரசுகளான சாளுக்கியர் மற்றும் ஹொய்சாளர்களால் உருவாக்கப்பட்டது என்பதைக் கவனியுங்கள்)

மற்றும் விட்டலா (விட்டலா என்பது கன்னடச் சொல், விட்டோபா என்பது மராத்தி வார்த்தை என்பதைக் கவனியுங்கள்)

துளுவ வம்சம்:

சங்க (கன்னடம்), சாளுவ (கன்னடம்), துளுவ (கன்னடம்/துளு?) மற்றும் அரவிடு (தெலுங்கு) ஆகிய நான்கு வம்சங்கள் கர்நாடகப் பேரரசை (விஜயநகரப் பேரரசு) ஆட்சி செய்தன, இதில் பொதுவாக துளுவ வம்ச மன்னர்கள் துளு மொழி பேசுபவர்கள் என்று கூறப்படுகிறது.

கிருஷ்ணதேவராயரின் சொந்த எழுத்தில் இருந்து, கிருஷ்ணதேவராயர், தெலுங்கு இலக்கியத்தை வளப்படுத்திய கன்னடப் பேரரசின் (கன்னட மன்னர்) ஆண்டவர் என்பதை நாம் ஊகிக்க முடியும். கர்நாடக சாம்ராஜ்யத்தின் தலைநகரான விஜயநகரத்தில் உள்ள கல்வெட்டுகள்:

விஜயநகர நகரத்தில் (தற்போது ஹம்பி) உள்ள அனைத்து கல்வெட்டுகளும் கன்னடத்திலும் சில சமஸ்கிருதத்திலும் உள்ளன.

கிருஷ்ணதேவராயரின் முடிசூட்டு விழாவை விவரிக்கும் கன்னட கல்வெட்டு. இணைப்பு இணைப்பு

கவிஞர் மஞ்சராஜாவின் கவிதை கன்னட கல்வெட்டு.

1516 கி.பி., ஹம்பியில் உள்ள விட்டலா கோவிலில் உள்ள கிங் கிருஷ்ணதேவ ராயரின் கன்னட கல்வெட்டு

கி.பி 1521 ஆம் ஆண்டு, ஹம்பியில் உள்ள ஹசரா ராமர் கோவிலில் உள்ள மன்னர் கிருஷ்ணதேவ ராயரின் கன்னட கல்வெட்டு. இணைப்பு

16. கர்நாடக சாம்ராஜ்யத்தில் (விஜயநகரப் பேரரசு) உள்ள நினைவுச்சின்னங்கள்:

புரந்தர தாச மண்டபம், வைசதீர்த்தா (அவர் புகழ்பெற்ற "கிருஷ்ணா நீ பேனே பாரோ" எழுதினார்) பிருந்தாவனம் கன்னட துறவி கவிஞர்களின் ஹம்பியில் (விஜயநகரா) சில நினைவுச்சின்னங்கள்.

மேலும் கிருஷ்ணதேவராயர் கன்னடம், தெலுங்கு, தமிழ் மற்றும் சமஸ்கிருதத்தை ஆதரித்தார். தெலுங்கின் இலக்கிய வரலாறு முழுவதும் கிருஷ்ணதேவராயரின் காலத்தில் தெலுங்கு இலக்கியம் அதன் உச்சத்தை எட்டியது.

கிருஷ்ணதேவராயரின் காலத்தில் தெலுங்கு கவிஞர்களான அஷ்டதிக்கஜங்கள் வாழ்ந்தனர்.?கிருஷ்ணதேவராயர் தமிழ் வைஷ்ணவ கவிஞரான ஹரிதாசரை ஆதரித்தார், அவருடைய இருசமய விளக்கம் இரண்டு இந்து அமைப்புகளான வைஷ்ணவம் மற்றும் சைவத்தின் விளக்கமாக இருந்தது.

கர்நாடக சாம்ராஜ்ஜிய (விஜயநகர் பேரரசு) ஆட்சியாளர்கள் டெல்லி சுல்தான்களால் அழிக்கப்பட்ட தமிழ்நாட்டில் உள்ள பெரிய மதுரை மீனாட்சி அம்மன் கோவிலை புனரமைத்தனர் அரசின் பெயரைக் காட்டும் கல்வெட்டு வராயரின் இந்தக் கல்வெட்டைப் படிக்க முடிந்தால், “கர்நாட ராஜ்ய ரத்ன சிம்ஹாசனம்” (=கர்நாட இராச்சியத்தின் சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்திருப்பது) என்பதைக் காணலாம்.

இப்படி விஜயநகர பேரரசு கண்ணடம்,துளு,மராத்தி,கொங்கினி என்ற கருநாடக மேற்கு கரையோரம் பரந்த மொழிகளில் கோர கிடைக்கிறது.

ஆந்திர நாட்டில் இருந்து தமிழகத்துக்கு குடிபெயர்ந்த நாயுடுக்கள்:

பல எழுத்தாளர்கள் தெலுங்கு மக்கள் ஆந்திரத்தில் விஜயநகர பேரரசின் காலத்தில் தமிழகத்து குடிபெயர்ந்தனர் என கூறுவது அப்பட்டமான பொய்.

அவர்கள் விஜயநகர பேரரசு அழிந்து மதுரை,செஞ்சி,தஞ்சை நாயக்கர்கள் ஆட்சி காலத்தில் கோல்கொண்டா பீஜப்பூர் சுல்தான்கள் காலத்தில்

ஆந்திர தேசத்தில் வாழவழியில்லாமல். தமிழகத்திற்கு வந்து இங்கு இருந்த விஜயநகர ராயர்(அரசர்) அவர்களாள் நியமிக்கபட்ட மதுரை நாயக்க(தலைவர்) களிடம்

தஞ்சம் புகுந்து தங்களுக்கு நிலம் வேண்டும் என கேட்டு பெற்றது தான் இந்த 72 பாளையங்களில் பெரும்பானவை.

தெலுங்கு நாயுடுக்கள் தமிழகத்துக்கு 400 வருடமாக தான் குடியேறியிருக்க வாய்ப்புண்டு.

மேலும் கண்ணட/மராத்திய/துளு மக்களின் பட்டமான நாயக் என்ற நாயக்கர் பட்டத்தை தங்கள் பூர்வ பட்டமான நாயுடு(இதுவும் நாயக் தான் ஆனாலும் இந்த பெயரில்

இவர்கள் அழைக்கவில்லை) போட்டுகொன்றனர்.

தமிழக தெலுங்கு நாயுடுக்களுக்கும் துளுவ வம்ச விஜயநகர ராயர்களுக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்லை.

இப்போது தெரிகிறதா தமிழக நாயுடுக்கள் இங்கு ஆளவரவில்லை வாழத்தான் வந்தார்கள் என்று. இனி எந்த முட்டாளும் மதுரை நாயக்கர்,செஞ்சி நாயக்கர்,கண்டி

நாயக்கர் எல்லாம் தெலுங்கர்கள் என கூற இயலாது. அவர்கள் வைத்திருந்த நாயக்கர் என்ற பெயரை தாங்கள் வைத்திருந்த நாயுடு என்ற பெயருக்கு மாற்றாக பயன்படுத்தி

கொண்டனர்.

சிலர் சொல்லலாம் கன்ணடம்,துளு தெலுங்கு எல்லாம் ஒரே மொழி தானே. ரெண்டு பேரும் பேசுனால் ஒருவருக்கும் மற்றவர் மொழி புரியாது. இன்னும்

சொல்லபோனால் தெலுங்கை விட கன்ணடம்,துளு தமிழோடு தொடர்புடையது.

தமிழ்நாட்டை ஆண்ட மதுரை,தஞ்சை நாயக்கர் தெலுங்கு மொழியினர் என யாரும் சொல்ல முடியாது.தமிழ்நாட்டை காத்தோம் எம் தெலுங்கு மக்கள் என

கூற இயலாது.

நன்றி:

Was the Vijayanagara Empire a Tuluva, Kannada, or Telugu empire? Why do Telugus claim it as their own?

Let's analyze important facets of Vijayanagara empire (Karnata Empire) that lasted until 1565 AD (battle of Talikota or Raksha Tangadi) to arrive at a conclusion.

(From 1565 to 1646 it was not really Vijayanagara empire (although a misnomer) for the city of Vijayanagara itself had become HaaLu Hampe (ruined City Hampe) after 3 months long loot by the invaders nor was it Karnata empire as the new region only included parts of present day Andhra Pradesh ruled by Telugu speaking Araviti dynasty (Kingdom of Mysore, Keladi have declared independence). so we will focus primarily on the period from 1336 to 1565 AD, from empire's inception to till the battle of Talikote/Raksha Tangadi.

For starters, we all can at least agree that the Karnataka empire (aka Vijayanagara empire) patronized Kannada, Telugu, Tamil and for centuries protected the whole of south India from Invaders (outside and Northern empires).

1. Founders:

We can look at the inscription to deduce if the founders Hakka Raya & Bukka Raya were of Kannada origin or Telugu Origin. This earliest Kannada inscription about Bukkaraya mentions many titles he used. His title ‘bhasege tappada rayara ganda’ is entirely in Kannada (except for the Sanskrit word 'bhashe'). Inscriptions show that "Karnataka empire" was founded in 1336. [1][2].

The Karnataka Empire or Vijayanagar Empire was originally of the Karnataka region and it drew its inspirations from the Hoysala Empire and the Western Ganga Dynasty of the Karnataka. Inscriptional evidence shows that Ballappa Dandanayaka, a nephew of Hoysala Veera Ballala III was married to a daughter of Harihara I, the founder of the empire. This is claimed proof enough of the association Sangama brothers had with the Hoysala family. [28]

It is also asserted that the theory of capture of Harihara I and Bukka Raya I by the Sultan of Delhi and conversion to Islam is false and that the testimony of epigraphs proves that the area around Hampi constituted their homeland. The empire never had a Telugu origin. There is no epigraphical evidence for Telugu origin theory. [28]

2. Name of the Empire:

From the inscriptions it is evident that the empire never called itself Vijayanagara empire. Vijayanagara was a capital city in Karnataka Empire. In fact the capital city was initially "Anegundi" (a Kannada word) and later moved to Vijayanagara. The empire always called themselves Karnataka Samrajya in all their inscriptions.[2]. The name Karnatabala ("The Power of Karnataka or Karnataka Force") was also used by another Kannada Kingdom of Badami Chalukyas who ruled between 543 AD and 753 AD.

Robert Sewell (1845-1925, Keeper of the Madras Record Office) was the first to study Hampi and write a book on it, A Forgotten Empire Vijayanagar. Though he mentioned in the body of the text that the empire was called Karnataka, he chose Vijayanagar in the title because he knew Kannada and Telugu groups would fight if he called it Karnataka. [8]

There are at least 30 inscriptions identified that mentions the name Karnataka Empire according to Dr. Srinivas Ritti [8]

Read below inscription mentioning the kingdom and the capital city

Kannada Inscription from Devaraya’s era (1424-1446 CE) [37]

...Śrimatu jam̩būdvīpada

bharataks̩etrada

āryākhan̩d̩aparives̩t̩isikon̩d̩ida

pratiparm̩na Karn̩āt̩adesada

mahārājadhāni vijayānagarada

puravarādhī(ś)vara

S̩rīmadrājādhirāja rājaparames(ś)vara

Devarāya Mahārāya

rājyābhudayadol̩u śri

manumahāpradhāni

lakham̩n̩avod̩eayaru hom̩nāvurada

rājyava pratipālisuttidda...

English Translation [37]

."While King Devarāya, fortunate king of Kings,

Supreme Seignoir was rising in power from

puravara the best town Vijayänagara

(Vijayanagara) the capital of (the kingdom)

pratiparm̩na, "known as" Karn̩āt̩adeśa (which

is) in the girdle of Āryākhan̩d̩a of Bharataks̩etra

in the Jam̩budam̩budvīpa;....

[Karn̩āt̩adeśa = Karn̩āt̩a country = Karn̩āt̩aka country]

Keep in mind that we are only looking at official epigraphical records of the empire itself of that time and not what some traveller wrote in his dairy.

3. National language("deshabasha") or Official Language:

There are many Sanskrit copper plates—grants were given on copper plates— where the first portion of the text is in Sanskrit and when they come to the date and the details of the grant, they say ‘deshabhashya kathyate’ (= "to be said in deshabhasha").

And this is followed by text in Kannada. So, Kannada is the deshabhasha (loosely translates to national language ) of Karnataka Empire (Vijayanagara Empire). [8]

4. Emblem/Symbols of Karnataka Empire:

The emblem of Karnataka Samrajya was the same emblem used by another Kannada empire Badami Chalukya who ruled most of south India between 543 & 753 AD, modifying the conch(Shankha) and wheel(chakra) to the Sun and the Moon intending that the empire should last as long as the Sun and the Moon exist. [3]

Also the Elephant Bull symbol that can be seen in Hampe is inspired from Kannada Badami Chalukya conveying that both peasants/agriculture (=prosperity) and soldiers (military strength/expansion/security) is important for the kingdom. [12]

4. Religion:

Although there was no state religion the Kings were following Madhwa mata (Duality Philosophy) founded by Madhwacharya of Karnataka. [4]

5. Family Diety (Kuladevata) / Rajaguru:

Vyasatirtha who was a Kannadiga served as the patron saint of the Karnataka Empire (Vijayanagara empire) [5]

6. God/Temple:

Karnataka Samrajya (Vijayanagara empire) Kings worshipped Viroopaksha (Note that Viroopaksha temple of Hampi was developed by earlier Kannada empires Chalukya and Hoysalas) and Vittala (Note that Vittala is a Kannada word while Vittobha is a Marathi word) [6] [7]

7. Tuluva dynasty:

Four dynasties Sangama(Kannada), Saluva(Kannada), Tuluva(Kannada/Tulu?) and Aravidu(Telugu) ruled Karnataka Empire (Vijayanagara Empire) of which usually it is claimed that Tuluva dynasty kings were Tulu speakers. There is literally zero evidence for this claim as there were literally no Tulu inscriptions by any of Tuluva kings.

In fact Karnataka empire( or Viajayanagara) and Hoysala rulers were considered as invaders and outsiders to Tulunadu by Tulunadu historians. [10]

So, No there is no evidence for Krishnadevaraya being a Tulu speaker.  Krishnadevaraya in his own book (Amukta Malyada in Telugu) writes that God Andhra Vishnu refers him (=Krishnadevaraya) as Kannada-Raaya or "Kannada King". (Raaya is Kannadized version of sanskrit word Raja(=King))

8. Coins:

Language and alphabet on coins It is noteworthy that the founders of the Karnataka Samrajya (Vijayanagara) Harihara I and Bukka I have issued the Kannada alphabet of the Hoysala period which is as distinct from the Telugu characters, exhibit in spite of their general likeness as some peculiar features which are characteristic of Kannada. The adoption of the Kannada legend and emblems of Hanuman and Garuda by the first two kings tends to prove that the family had greater affinities with Kannada language and Karnataka where the Kadambas with Hanuman flag and Yadavas with Garuda inscription and held sway for about two centuries prior to their rise. Coins of Devaraya II have the legends inscribed in Kannada. Legends of the rulers were also inscribed in the nagari characters. The copper coins of Bukka II have the legend Jaya Bukkaraya in Nagari. [11]

Only the rulers at the fag end of the dynasty used Telugu legends. It is important to note that this is the period after 1565 when Araviti dynasty ruled from present day andhrapradesh and Vijayanagara was already ransacked by Deccan sultanate allies and had become ruined city. [11]

9. Kannada Numerals:

In the early Vijayanagara period Vijayanagara kings HariharI, Bukkka I, Devaraya I, Devaraya II and Mallikarjuna have issued the silver coins, important aspects of the silver coins is the presence of Kannada numerals on them. [11]

10. Number of inscriptions:

From 1336 to 1565 AD almost all of the inscriptions are written in official language Kannada and few in Sanskrit. Few inscriptions that are written in Tamil and Telugu in Tamil Nadu and Andhrapradesh region during this period begins with Tamil and Telugu but switch to Kannada in the details of the grant. [8] [13]

Note that inscription in Lepakshi, Andhrapradesh is in Kannada is one such example. In fact, between Tamil & Telugu, number of Tamil inscriptions during the period 1336 to 1565 is higher than Telugu inscriptions.  Few hundred more Telugu inscriptions came into existence only after this period (making Telugu inscriptions more in number than Tamil inscriptions) when Vijayanagara City was in ruins , while Araviti dynasty kings rule from current Andhra region. [29]

11. Fairs during Vijayanagara Empire:

Of approximately 6000 available inscriptions of Karnataka Samrajya (aka Vijayanagara) period, 200-250 inscriptions of Karnataka throw light on village fairs of those times, their constitution, merchandise and their political influence, tax system, financial transactions, measures and weights, export and import, rules and regulation of merchandise and formation of merchants association, foreign trade policy etc. The tradition of fairs of Vijayanagara followed the model of Hoysala's. [14]

12. Karnataka(=Carnatic) Shastriya (=Classical) Sangeeta(=Music):

There is no need to explain why Karnatic music is called so and not Vijayanagara classical music or Andhra/Telugu classical music. Purandaradasa, the father of Carnatik(=Karnataka) Music travelled throughout Karnataka empire (Vijayanagara empire) singing Kannada keertanas(songs) in praise of Lord Vitthala(=Vishnu).  More than 300 years later great Telugu Saint Tyagaraja, One of the trimurtis (three icons) of Carnatic music pays tribute to Purandara Dasa in his geya natakam(an opera) Prahlada Bhakti Vijayam. [30]

13. Krishnadevaraya's titles:

Krishnadevaraya earned the titles Kannada Rajya Rama Ramana [=Lord of Kannada Empire], Mooru Rayara Ganda [ King of 3 Kings], Rayara Ganda [ King of Kings]. Note that all the titles are in Kannada Language [15]  Krishnadevaraya also earned the title Andhra Bhoja [ Bhoja for Telugu Literature]: Note that the title is in Sanskrit. the word 'Andhra' is used here as if it means Telugu.  (bhoja here means 'one who enjoys')  From the titles Kannada Rajya Rama Ramana & Andhra Bhoja one can logically infer that Krishnadevara a Kannada king of Kannada empire must have patronized Telugu which Telugu hasn't enjoyed earlier.

14. AmuktaMalyada:

Krishnadevaraya wrote Jambavati Kalyana in Sanskrit and AmuktaMalyada in Telugu.  In AmuktaMalyada Krishnadevaraya himself writes that Andhra Vishnu (=God) appears in his dream one night when he was resting near Andhra Visnu temple (a place in Andhrapradesh while he was on the way to conquering Orissa) and tells him (=Krishnadevaraya) to compose the story of his wedding with Andal at Srirangam and refers Sri Krishnadevaraya as Kannada Rāya (= Lord of Kannada/Kannada King) [17].

ఎన్నిను గూర్తునన్న వినుమేమును దాల్చినమాల్య మిచ్చున

ప్పిన్నది రంగంమం దయిన పెండిలి సెప్పుము మున్ను గొంటి నే

వన్నన దండ యొక్క మగవాడిడ నేను దెలుంగు రాయడన్

గన్నడ రాయ యక్కొదువ గప్పు ప్రియా పరిభుక్త భాక్కథన్.  - శ్రీ ఆంధ్ర విష్ణు

Further Andhra Vishnu also explains why he wants Krishnadevaraya to write the story in Telugu.

తెలుగదేల యన్న దేశంబు తెలు గేను

దెలుగు వల్లభుండ దెలుగొకండ

యెల్ల నృపులు గొలువ నెరుగవే బాసాడి

దేశభాషలందు దెలుగు లెస్స

- శ్రీ ఆంధ్ర విష్ణు

translation: "If you ask, 'Why Telugu?' It is because this is Telugu country and I am a Telugu king. Telugu is sweet. After speaking with all the kings that serve you, didn’t you realize - amongst all the languages in the country, Telugu is the best!" [17]

Again from Krishnadevaraya's own writing we can deduce that Krishnadevaraya was a Lord of Kannada empire (Kannada King) who enriched Telugu literature.

15. Inscriptions in Karnataka Samrajya Capital City Vijayanagara:

Almost all of the inscriptions in Vijayanagara City (now Hampi) are in Kannada and few in Sanskrit.

Kannada inscription describing Krishnadevaraya's coronation. link link [18]

Poetic Kannada inscription by Poet Manjaraja. link [19]

Kannada inscription of King Krishnadeva Raya dated 1516 A.D., at the Vitthala temple in Hampi link [23]

Kannada inscription of King Krishnadeva Raya dated 1521 AD, at the Hazara Rama temple in Hampi. link [24]

16. Monuments in Karnataka Samrajya (Vijayanagara empire) in :

Purandara dasa mantapa , VysaTirtha (he wrote famous "Krishna nee begane baro") Brindavana are some of the monuments in Hampi (Vijayanagara)of Kannada Saint Poets. [31] [32]

17. Pluralistic Society:

Karnataka Samrajya (Vijayanagara empire) was a pluralistic society. There were Commander not just from Kannada region but also from Telugu, Tamil regions including Muslims.

Domingo Paes, a Portuguese horse merchant, who came in the time of Krishnadevaraya, says Hindus and Muslims had their houses next to each other. He says that to the north of the capital there are Muslim quarters where Hindus also live. A Muslim bodyguard of Deva Raya II, Katige (one who holds a stick) Ahmad Khan, built a chhatra (umbrella) in Hampi for the good of the king. After Khan’s death, the king built his tomb next to that chhatra. The tomb and the chhatra with an inscription on the door still exist. Hindus and Muslims lived in harmony there. [8]

It is important to note that two two Muslim commanders (Gilani brothers) of the Karnataka Samrajya (Vijayanagara Empire) army switched sides and turned their loyalty to the united Sultanates during critical point of Talikote battle. [22]

18. Literature:

Krishnadevaraya was not the first king to patronize Telugu Poets in Karnataka Samrajya (Vijayanagara Empire). Prauda Deva Raya of Sangama dynasty who was as famous* as Krishnadevaraya, who wrote Sobagina Sone and Amaruka in Kannada honored Telugu Poet Srinatha with title Kavi Sarvabhowma. The king showed his appreciation with a kanakabhisheka ceremony (the "showering of gold coins on the head"). [25]

Kumaravyasa who wrote celebrated Karnata Bharata Kathamanjari (in Kannada) also lived during this time. [25]

*It was during Devaraya 2 (=Prauda Deva Raya), the Persian chronicler Abdur Razzak arrived in South India and wrote the famous lines "the ear of intelligence had never been informed that there existed anything equal to Vijayanagara in the world and the pupil of eye has never seen a place like it" [25]

explorer Nicolo Conti wrote :"the king of Vijayanagar is more powerful than all the other kings in India." [25]

Further Krishnadevaraya patronized Kannada, Telugu, Tamil and Sanskrit. Throughout Telugu's literary history it was during Krishnadevaraya's period Telugu literature reached its zenith. [16]

Telugu Poets Ashtadiggajas lived during Krishnadevaraya's time. Krishnadevaraya patronized the Tamil Vaishnava poet Haridasa whose Irusamaya Vilakkam was an exposition of the two Hindu systems, Vaishnava and Shaiva, with a preference for the former. [26]

Karnataka Samrajya (Vijayanagar Empire) rulers reconstructed the great Madurai Meenakshi Amman temple in Tamil Nadu that was destroyed by Delhi Sultanates. [27]

19) Inscription showing the name of the empire

Copper-plate and Stone Inscriptions of South India Volume 1

If you can read this inscription by Devaraya , you can see that “Karnata Rajya Ratna Simhasana” (=seated on the throne of Karnata Kingdom).

You can read many inscriptions in the book here (no inscription refers to the kingdom as Vijayanagara but rather Karnata)

20) Signature

Look at below Tamil and Sanskrit inscriptions and see how the signature is still written in Kannada

21) Mahanavami Festival:

Mahanavami Festival used to be held at this place (Mahanavami dibba) in Karnata (Vijayanagara) Empire (from 14th Century) and even today it is still celebrated as world famous Mysore Dasara - Wikipedia (Mahanavami) continuing the tradition of centuries.

22) Golden Throne

The Golden throne of Mysore was in fact used by Karnata (Vijayanagara) Kings for more than 150 years.

The inscription on the throne says

“You are the Lord of Karnataka Ratna Simhasana”

Conclusion :

From all the above aspects we can conclude that Karnataka Samrajya (Vijayanagara empire) that lasted from 1336 to 1565 AD although originally of Kannada origin transcended beyond language, religion & regional boundaries & patronized not just Kannada but also Telugu (Golden age of Telugu literature) and Tamil and protected whole of South India from Invaders. The first thing Harihara (after Hoysala Veera Ballala iii was killed in Madurai) did was to send send his son Kampanna to Madurai and start rituals again (which was stopped by Madurai sultanates) and re-establish order.[8].

If the great temples of Tamil Nadu still stand tall today, if Kannada, Telugu & Tamil languages can take pride in their history of rich literature it is because of Karnataka Rajya (Vijayanagara Empire) & every Indian should be grateful to the kings who ruled from the city of Vijayanagar & take pride in our shared history.

Every Indian should celebrate the achievements of Chola, Pandya, Chalukya, Rashtrakuta, Kalinga, Hoysala, Karnataka(Vijayanagara), Maratha Empires no matter which language they were associated with.

Kannada and Telugu share great history and culture and the shared heritage belongs to both Kannada and Telugu and the post’s intent is not to encourage regional chauvinism.

References

[1] Inscription of Vijayanagar period found near Kollur

[2] The word Karnataka has existed since 1336, say historians

[3] The History of Early Chalukyas

[4] Madhvacharya - Wikipedia

[5] Vyasatirtha - Wikipedia

[6] Virupaksha Temple, Hampi - Wikipedia

[7] Hampi - Wikipedia

[8] When the south was one

[9] Inscriptions of the Vijayanagara Rulers : Vol: I: Part: 1-5 : Inscriptions of the Rulers of the

[10] Watch spectacular ‘Ring of Fire’ on Dec 26

[11] http://www.onlinejournal.in/IJIRV2I12/288.pdf